دو تا شعر قشنگ هدیه خاله به وانیا جوووووون

عباس یمینی شریف    بچه‌ي خوب  بچه‌ي خوب و عاقل و هوشيار  اول صبح مي‌شود بيدار                            مي‌رود از اتاق خود بيرون  مي‌برد آب و حوله و صابون  مي‌كند دست و روي خود را پاك  خوب دندان خويش را مسواك  مي‌زند شانه‌ي تميز به موي  صاف و براق مي‌كند سر و روي  مي‌نمايد لباس تميز دربر  مي‌رود با ادب به پيش پدر  سخن اول و شروع كلام  مي‌كند با پدر به مهر سلام  مي‌رود با دهان خندان پيش  مي‌زند بوسه دست مادر خويش  مي‌نشيند براي صبحانه  بعد از آن ترك مي‌كند خانه  به دبستان براي كسب كمال  بچه‌ي خوب مي‌رود خوشحال

 من و ماه 

 
"اي ماه آسماني 
امشب شدي كماني
مي آورد به دلها 
نور تو شادماني

شبها مكن فراموش 
ما را ز پاسباني
روز از تمام چشمان 
خود را كني تو پنهان

خواهي ترا نبيند 
شب مي شوي نمايان
پنهان چگونه ماند 
روي سفيد تابان

آن دور دور از ما 
بي همنشين و تنها
در آسمان گرفتي 
آن بالا بالاها جا
تا آنكه از بلندي 
ما را كني تماشا؟

اي ماه شب پرستم 
من در پي تو هستم
شبها به روي زيبات 
چشمان خود نبستم
امشب كبوتري شو 
بنشين به روي دستم

ا كم كمك كنم ناز 
با من بخواني آواز 
بازي كنيم و شادي 
با هم كنيم پرواز
صبح سحر به جايت 
برگردي از زمين باز

ه نه، در آسمان باش 
بين ستارگان باش
آنها چو كودكان اند 
مادر براي شان باش
با هر كدام از آنها 
غمخوار و مهربان باش"